آیا من فتیش دارم؟ قسمت اول

تا به حال این سوال را از خود پرسیده اید که آیا شما یک فتیش دارید یا اینکه ممکن است شریک زندگی شما یک فتیش داشته باشد؟ در حالی که اصطلاح فتیش تقریباً به جریان اصلی تبدیل شده است (فتیش های پا رایج ترین هستند و آشکارا درباره آن صحبت می شود)، درک مردم از اینکه چه چیزی یک فتیش را تشکیل می دهد و چه زمانی به یک مشکل تبدیل می شود،‌هنوز هم در پرده ای از ابهام است. حقیقت این است که یک فتیش تنها زمانی مشکل ساز است که تثبیت در زندگی شما اختلال ایجاد کند یا باعث رنج و عذاب بی مورد برای شما یا اطرافیانتان شود. برای مثال، شوهری که دیگر مجذوب بدن همسرش نمی‌ شود و در عوض تنها با دیدن کفش‌ های او برانگیخته می‌شود، فتیش مشکل‌ ساز تلقی می‌ شود. فتیش‌ ها همچنین در  حالتها و شکلهای مختلفی وجود دارند، از فتیش پا که در بالا ذکر شد تا تمایل به چرم، لاستیک یا جنبه‌ های خاصی از شیوه‌ های BDSM. با این حال، محتوای فتیش نیست که باید باعث نگرانی شود. بلکه زمانی است که میل جنسی ، زندگی یک فرد را تحت تأثیر قرار می دهد و بر روابط آنها تأثیر می گذارد که آنها مشکل ساز تلقی می شوند.

فتیشیزم را چگونه تشخیص دهیم؟

فتیش جنسی یا شهوانی را می توان به عنوان تثبیت شدید جنسی روی یک شی یا قسمتی از بدن تعریف کرد. موضوع تثبیت را میل جنسی و شخص دارای فتیش را فتیشیست می نامند. ممکن است که این سوال برای افراد مختلفی پیش بیاید که آیا فتیشیسم یک اختلال است؟ چه زمانی یک فتیش وارد قلمرو می شود که یک اختلال روانی قابل تشخیص است؟ برای درک این سوال، اجازه دهید ابتدا نگاهی به معیارهای تشخیصی اختلال فتیشیستی طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) بیندازیم.

DSM-5 سه معیار را برای این اختلال فهرست می کند که در دسته اختلالات پارافیلیک( هرگونه تمایل جنسی شدید و متداومی که جایگزین تمایل جنسی و موجب تحریک تناسلی در فرد شود و خارج از چارچوب رابطه جنسی سالم قرار می گیرد (سایر این دسته شامل اختلالات فضولی و نمایشی هستند).

•  اول: در یک دوره شش ماهه، باید تمایلات جنسی را تجربه نموده که بر روی یک قسمت غیر تناسلی بدن یا یک جسم غیر زنده متمرکز شده باشد. این باید با خیالپردازی ها، اصرارها یا رفتارها آشکار شود.
•  دوم: خیال‌پردازی‌ها، اصرارها یا رفتارهایی که دارید باعث ناراحتی شدید فرد شده یا توانایی را برای انجام زندگی روزمره مختل کرده است.
•  سوم: استفاده از لباس ها یا وسایل خاصی تحریک کننده نیز در این حوزه قرار نمی گیرد بنابراین، احساس اصرار برای پوشیدن لباس زنانه یا استفاده از ویبره، فتیش نیست.

DSM-5 همچنین دارای مشخصه هایی برای این اختلال است، که راه هایی برای محدود کردن بیشتر ویژگی های چیزی است که شما تجربه می کنید. این موارد شامل موارد زیر است:

این که آیا این برانگیختگی به قسمت خاصی از بدن، مانند پاها یا موی شخص، مربوط می شود. این به جزئی گرایی نیز معروف است. خواه برانگیختگی اشیای غیر زنده مانند کفش یا لباس زیر باشد. بنابراین، برای اینکه یک میل جنسی یک اختلال در نظر گرفته شود، باید به نوعی باعث ناراحتی فرد می شود و حداقل باید شش ماه طول کشیده باشد. از سوی دیگر، اگر این معیارها برآورده نشوند، یک فتیش می‌ تواند به سادگی به منظور ما از این در اصطلاح عامیانه اشاره کند – یعنی داشتن علاقه جنسی به فعالیت‌ ها یا اشیایی خاص که به نظر شما لذت‌ بخش است.

همچنین در سپیتا می خوانید:

بازی های جنسی مهیج در خانه

تشخیص باکرگی مردان

انواع فتیش ها

شاید در نگاه اول این موضوعات خنده‌دار به نظر برسد اما جالب است بدانید که همه این موضوعات وجود داشته و در سراسر دنیا افرادی هستند که با این مشکلات جنسی زندگی می کنند. چند نمونه از اشیاء فتیش خاص که ممکن است هدف یک اختلال فتیش یا فتیش ساده بدون اختلال باشند. از انواع علاقه های جنسی می توان به موراد نیز اشاره کرد:

1. به تغییرات بدن مانند خالکوبی یا سوراخ کردن.
2. به برخی از اقلام لباس مانند جوراب ساق بلند یا دامن یا لباس زیر.
3. فقط به لاستیک یا چرم.
4. به کفش یا انواع خاص کفش یا چکمه.
5. علاقه جنسی فقط به قسمت های خاصی از بدن مانند پاها (به عنوان مثال، فتیش کلاسیک پا یا پودوفیلی)، ناف،
6. پاها، دهان، ناخن ها و غیره.
7. به انواع خاصی از مو یا موهای بدن.
8. علاقه جنسی به وسایل کمتر رایج مانند گوشی پزشکی، پستانک یا پوشک.
9. اوروفیلی یا علاقه جنسی به فعالیت هایی که شامل ادرار می شود.
10. نکروفیلی یا علاقه جنسی به اجساد مرده.
11. کوپروفیلی یا اسکاتوفیلی یا فقط داشتن علاقه جنسی به فعالیت هایی که مدفوع دارند.
12. لاکتوفیلی یا داشتن علاقه جنسی به سینه های شیرده.
13. منوفیلی یا فقط علاقه جنسی به فعالیت هایی که شامل خون قاعدگی است
14. موکوفیلی یا فقط داشتن علاقه جنسی به عطسه