همه چیز درباره قرص های تاخیری قسمت سوم
تنوعی که در انواع قرص های جنسی وجود دارد، نشان از سود بالایی است که در این حوزه در جریان است و از سوی دیگر تمایل انسان ها برای داشتن رابطه های طولانی و یا وجود مشکل زودانزالی در بسیاری از کشورهاست. از همین رو بالا بردن اطلاعات می تواند تا میزان زیادی بر کیفیت و آگاهی از این دارو ها و قرص ها تاثیر گذار باشد. همانگونه که قرص های مفیدی در این حوزه وجود دارد اما برخی از سودجویان برای بهره مندی های مالی از این بازار اقدام به تولید قرص ها غیرمجاز و قلابی می نمایند که در صورتی که افراد با آن اشنا نباشند، ممکن است مشکلات جدی را برایشان به همراه داشته باشد. از این رو پیشنهاد می شود تا با مطالعه سه گانه این محتوا ضمن آشنایی با این موضوع، اطلاعات خود درباره استفاده، مزایا و معایب این مدل قرص ها را بالا برده و دیدگاه روشنی نسبت به این موضوع داشته باشید.
استفاده از قرص های تاخیری
برای آگاهی از چگونگی مهارکننده های PDE5 و قرص های جنسی در درمان انزال زودرس، لازم است تا اطلاعاتی درباره این موضوع ارایه شود. مهار کننده های PDE5 مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (Cialis®) و آوانافیل (Stendra®) به عنوان درمان های اختلال نعوظ یا افزایش نعوظ آلت شناخته می‌شوند. این داروها با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، سبب بزرگ شدن و حجم گرفتن آن می شود. از آنجایی که نعوظ سالم تماماً به جریان خون مربوط می شود، این افزایش عرضه خون باعث می شود زمانی که احساس می کنید از نظر جنسی برانگیخته شده است، نعوظ را ایجاد کرده و حفظ نماید. اکثر داروهای مهارکننده PDE5 به شکل قرص هستند و می توانند 30 تا 60 دقیقه قبل از رابطه جنسی مصرف شوند. علاوه بر درمان PE، برخی از مهارکننده های PDE5 به عنوان درمان‌هایی برای انزال زودرس نیز استفاده می شوند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که بسیاری از مردان مبتلا به زودانزالی پس از استفاده از داروهای افزایش نعوظ مانند سیلدنافیل بهبودهایی را تجربه می کنند.
در مطالعه ای که در سال 2007 در مجله بین المللی اورولوژی منتشر شد، محققان اثرات سیلدنافیل، پاروکستین (SSRI) و تکنیک فشار دادن (یک روش مراقبت از خود برای زود انزالی که شامل فشردن آلت تناسلی در حین رابطه جنسی است) را مقایسه کردند تا ببینند کدام گزینه بهترین عملکرد را در بهبود زود انزالی داشته است. طی یک دوره آزمایشی، به مردانی که در این مطالعه شرکت کردند، آموزش داده شد که از دارو یا تکنیک خود در یک دوره شش ماهه استفاده نمایند و در پایان مطالعه، محققان دریافتند که سیلدنافیل موثرترین درمان است. در مطالعه دیگری در سال 2005، محققان دریافتند که اگرچه سیلدنافیل به طور مستقیم میانگین زمان قبل از ارگاسم را در مردان مبتلا به زودانزالی افزایش نمی دهد، اما می تواند اعتماد به نفس را بهبود بخشد و درک کنترل انزال را افزایش دهد. محققان همچنین دریافتند که سیلدنافیل زمان مقاوم سازی را کاهش می دهد و نعوظ دوم را برای مردان مبتلا به انزال زودرس آسان تر می کند. به طور خلاصه، حتی اگر در اولین بار رابطه جنسی بهبودی در زمان انزال وجود نداشته باشد، سیلدنافیل ممکن است لذت بردن از دور دوم را با همسرتان آسان تر کند.
عوارض قرص های تاخیری
مانند همه داروها، مهار کننده های SSRI و PDE5 می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. عوارض جانبی بالقوه سرترالین عبارتند از:
- حالت تهوع
- اسهال
- یبوست
- سرگیجه
- خستگی
- سردرد
- عصبی بودن
- تکان دادن
- استفراغ
- مشکل در خوابیدن
- دهان خشک
- سوزش سردل
- تعریق بیش از حد
- تغییر اشتها و/یا وزن
- تغییرات در میل جنسی و/یا عملکرد جنسی
بسیاری از اینها عوارض جانبی رایج همه داروهای ضد افسردگی هستند و می توان با مطالعه عوارضی که عموما در لروشور آن ها نوشته شده است، از عوارض داروهای تاخیری و قرص های جنسی نیز سر در آورد. از سوی دیگر، سیلدنافیل و سایر مهار کننده های PDE5، معمولاً تنها در حالی که در بدن شما فعال هستند، عوارض جانبی خفیفی ایجاد م ی‌کنند. عوارض جانبی بالقوه سیلدنافیل عبارتند از:
- سردرد
- سوزش سردل
- خونریزی بینی
- دردهای عضلانی
- گرگرفتگی صورت
- مشکل در خوابیدن
- افزایش حساسیت به نور
- بی حسی یا گزگز در اندام ها
- تغییر در توانایی شما برای درک رنگ
همچنین در سپیتا می خوانید:
تقویت میل جنسی با انبه
شروع رابطه های جنسی
جایگزین قرص های تاخیری و قرص های جنسی
اگرچه داروهای SSRI مانند سرترالین و مهار کننده های PDE5 مانند سیلدنافیل می توان کمک کنند در طول رابطه جنسی دوام بیشتری داشت و از انزال زودرس جلوگیری کنید، اما آنها تنها گزینه های درمانی موجود نیستند. گزینه های دیگر برای درمان زود انزالی وجود دارند که عبارتند از:
1. اسپری لیدوکائین یا اسپری تاخیری: این اسپری های پلی اتیلن حاوی لیدوکائین، یک بی حس کننده موضعی است که هنگام استفاده از آلت تناسلی، حساسیت را کاهش می دهد و کمک می کند از انزال زودرس در اثر تحریک بیش از حد جلوگیری شود. لیدوکائین جایگزین خوبی برای داروهای تجویزی برای زود انزالی است که می توان آن را به عنوان یک ماده فعال در اسپری تاخیری مردانه جستجو کرد. که برای استفاده سریع و آسان 10 تا 15 دقیقه قبل از رابطه جنسی طراحی شده است.
2. کرم تاخیری: مانند اسپری های زود انزالی، این کرم ها حاوی بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین هستند تا سطح حساسیت آلت تناسلی شما را کاهش داده و کمک می کند از انزال زودرس جلوگیری شود.
3. تکنیک های پیشگیری از زود انزالی: اینترنت مملو از درمان های زود انزالی و تکنیک های رفتاری است و برخی از آنها گزینه های مناسبی هستند. به نظر می رسد برخی از تکنیک ها، مانند روش توقف-شروع و تکنیک فشار کلاهک آلت در زمان شروع به انزال، به جلوگیری از این اتفاق کمک می کند.
4. رفتار درمانی. از آنجایی که PE اغلب روانی است، برخی از اشکال رفتار درمانی ممکن است به درمان آن کمک کند. اشکال رایج درمان مورد استفاده برای درمان مسائل مربوط به عملکرد جنسی شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان جنسی است.
5. تمرینات کف لگن یا کگل: به عنوان تمرینات کگل شناخته می شود، این تمرینات شامل تقویت عضلات کف لگن برای کنترل انزال است. تحقیقات نشان می دهد که این تمرینات اغلب می تواند کنترل انزال را بهبود بخشد و ارگاسم را در مردان مبتلا به انزال زودرس به تاخیر بیندازد.
6. خودارضایی قبل از رابطه جنسی در حالی که این کاملاً علمی نیست، برخی افراد ادعا می کنند که خود ارضایی چند ساعت قبل از رابطه جنسی به تاخیر انداختن ارگاسم و انزال کمک می کند و شما را در این حالت نگه می دارد.
7. مکمل های غذایی. برخی مکمل ها مانند اسید فولیک، روی و بیوتین ممکن است به بهبود عملکرد جنسی شما کمک کنند. با این حال، تنها شواهد علمی محدودی برای حمایت از بیشتر مکمل های بدون نسخه برای انزال زودرس وجود دارد.
در اینجا لازم به یادآوری است که میتوانید برای درمان زود انزالی از انواع اسپری ها و ژل تاخیری استفاده کنید.
